Op dinsdag 9:00 is het zover, de take-home toets komt online. Mijn kamer is opgeruimd en de aantekeningen geordend. Met een grote pot thee naast mij, start ik met het doorlezen van de vragen. Ik bedenk mijn aanpak en ga na hoe ik ervoor zorg dat mijn verslag vrijdag goed ingeleverd wordt.
Bovenstaande beschrijving illustreert de werkwijze van een take-home toets. Een take-home toets is een formatieve of summatieve toets waarbij de student enkele dagen de tijd krijgt om een opdracht uit te werken. Voor het oplossen of uitwerken van de opdracht/vraag zoekt de student thuis de benodigde informatie op en kan hij te rade gaan bij collega-studenten. Een take-home toets is geschikt voor hogere orde vaardigheden. Het zijn vragen en opdrachten die zich richten op kritisch en probleemoplossend vermogen, die discussie uitlokken en die ervoor zorgen dat studenten zelfstandig op zoek gaan naar informatie. In onderstaande afbeelding is aan de hand van Bloom (Anderson et al. 2001) weergegeven wat we onder hogere orde denken verstaan.
Een take home toets wordt niet gebruikt om na te gaan of de student de noodzakelijke feitenkennis kent (lagere orde vaardigheden). Als slechts één antwoord het juiste is, is door het verhoogde risico van plagiaat een take home toets niet geschikt. Open vragen waarbij persoonlijke verwerving van het materiaal centraal staan zijn meer geschikt als vraagvorm. Studenten moeten argumenteren welke keuzes zij maken op basis van de literatuur en samenbrengen tot een geheel.
Voor- en nadelen
Voordelen | Nadelen |
|
|
Praktijkvoorbeeld
Fred Vanderbroeck heeft voor de tweede onderwijsperiode van de opleiding Verpleegkunde een take home toets ontwikkeld. “In eerste instantie werd gedacht aan een casustoets, ik wilde echter meer verbinding met de praktijk”. In de take home toets maakte Fred gebruik van een zelfgemaakte documentaire. De studenten moesten in de take home toets deze documentaire bekijken (ieder op zijn eigen tempo) en benoemen welke factoren en risico’s zij herkennen op het gebied van zelfredzaamheid en gezondheidsrisico’s. Op basis van deze analyse gaven zij een voorstel hoe zij de zelfredzaamheid wilden bevorderen. Hieronder zijn enkele reacties van studenten op deze toets te vinden:
De take home toets daagt mij uit om zelf een advies te geven en in de situatie te duiken
Je kennis kan je in deze toets kwijt en de koppeling met de theorie en praktijk is prettig
Fijn dat er een toets was, waar je zelf kan laten zien wat je kan, in plaats van samenwerken
Je kan de toets in jouw tempo maken
Nieuwsgierig naar andere blogs over toetsvormen?
Lees hier bijvoorbeeld mijn vorige blog over het werken met ‘cumulatieve toetsen’.
Bronnen
Anderson, L.W., Kratwohl, D.R., Airasian, P.W., Cruikshank, K.A, Mayer, R.E., Pintrich, P.R., Raths, J., & Wittrock, M.C. (2001). A taxonomy for learning, teaching and assessing: A revision of Bloom’s taxonomy of educational objectives. New York, NY: Longman
Haynie, W. (2003). Effects of take-home in technology education. Journal of technology Education, 14(2), 6-18 Rich J. (2011). An experimental study of differences in study habits and long-term retention rates between take-home and in-class examinations. Int. J. Univ. Teach. Faculty Dev. 2, 1-10.
Fijne korte en bondige blog Lisa, met uiteenzetting van voor- en nadelen van deze toetsvorm. Ook het figuur van Bloom vind ik erg overzichtelijk en daardoor bruikbaar!